In Israël worden momenteel duizenden activa van in totaal ongeveer 15 miljard Israëlische shekels niet opgeëist. Deze niet-opgeëiste activa omvatten land, ontwikkeld onroerend goed, bankrekeningen, aandelen en obligaties.
“Verlaten goederen” wordt in artikel 1 van de wet gedefinieerd als goederen waarop niemand recht heeft en die niet als eigenaar kunnen worden beschouwd, of goederen waarvan de eigenaar onbekend is.
Natuurlijk ontstaat de noodzaak om deze eigendommen, bezittingen en gronden op te eisen, te vinden door hun rechtmatige erfgenamen. Het proces van het lokaliseren van verloren, verlaten of niet-opgeëiste bezittingen in Israël vereist onder andere een zeer bekwame en ijverige Israëlische advocaat met een grondig begrip en een goed onderzoek om die gronden en bezittingen op te sporen. Hoe vind en lokaliseer je een verloren of achtergelaten eigendom in Israël? Dit artikel behandelt deze vraag.
De eerste stap is het verzamelen van alle relevante gegevens, inclusief stamboom en/of een identificatienummer, om te beginnen met due diligence en genealogisch bewijs om eigendom, landgoed in Israëlische kadasterkantoren “The Tabu”, Minhal of Hevra Meshakenet te volgen. We zullen de naam van de huidige of historische eigenaar leren, evenals hun Israëlische ID-nummer of Amerikaans paspoort / een ander paspoort. De informatie in het bezit van de Israëlische TABU wordt als zeer geloofwaardig en gevoelig beschouwd en maakt deel uit van de Israëlische landdatabase.
De tweede stap is het verifiëren van: 1) het beheer van de afgestane activa ten behoeve van de particuliere eigenaar(s) en 2) de vrijgave van de activa aan degenen die er recht op hebben na het verkrijgen van een bevel van de Israëlische erfrechtbank, of wanneer de begunstigden niet kunnen worden gevonden, draag het eigendom over aan de staat Israël totdat de juiste erfgenamen zijn gevonden.
We beheren verschillende soorten verlaten activa in Israël, waaronder onroerend goed, land, persoonlijke eigendommen, fondsen en bankrekeningen. Volgens de wet wordt “verlaten eigendom” in Israël gedefinieerd als eigendom waarvan de eigenaar of beheerder onvindbaar of onbekend is, en kan alleen worden vrijgegeven door erfrechtprocedures en een gerechtelijk bevel dat de rechtmatige erfgenamen zal bepalen. , en nu eigenaren van Israëlisch land of enig financieel actief in Israël.
De Israëlische regering beëindigt het beheer van het onroerend goed in een van de drie hoofdacties. Ten eerste kan hij het bezit teruggeven aan de persoon die de rechtmatige eigenaar is door een bevel van de Israëlische erfrechtbank. Als alternatief kan het de activa overdragen aan de staat Israël. Ten derde en ten slotte kan het het vermogen overdragen aan de Holocaust Victims Asset Tracing and Restitution Society, indien van toepassing.
We zullen in detail de eerste hierboven genoemde actie bespreken – de onderhandelingen met de TABU over niet-opgeëiste eigendommen. In dit geval moet de persoon die een belang in het onroerend goed claimt, tot tevredenheid van de Israëlische administrateur-generaal bewijzen dat hij de wettige eigenaar van het onroerend goed is. Tijdens dit proces zal de Israëlische administrateur-generaal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat hij voldoende informatie heeft ontvangen over de rechten van de verzoeker en een gerechtelijk bevel dat bewijst dat de persoon de wettige erfgenaam is. Vervolgens garandeert de Israëlische algemeen bewindvoerder dat het goed in de juiste handen komt en voorkomt hij ook eventuele bedreigingen tegen de wettige eigenaar van het goed, zoals illegale overnames. Claims kunnen onafhankelijk worden ingediend, maar het wordt ten zeerste aanbevolen om dit te doen via een bevoegde Israëlische advocaat die een expert is in het vinden van niet-opgeëist Israëlisch land.
Hoewel we ons tot nu toe hebben gericht op Israëlisch onroerend goed, zijn er veel andere soorten verlaten activa in Israël die kunnen worden geclassificeerd als “niet-opgeëiste activa”. Voorbeelden van dergelijke activa zijn fondsen voor pensioenen, voorzieningsfondsen, onderwijsfondsen, levensverzekeringen, bestuurdersverzekeringen, slapende bankrekeningen, diverse spaarplannen, dividenden en aandelen, om er maar een paar te noemen. Deze fondsen kunnen eigendom zijn van en/of beheerd worden door financiële instellingen, verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen, ziekenhuizen, klinieken, bedrijven, overheidsinstanties en Israëlische staatsbedrijven.
Gezien de gecompliceerde bureaucratie van deze instellingen en de zorgvuldigheid die vereist is om deze procedures aan te gaan, zal alleen een zeer bekwame en ijverige advocaat die bekend is met Israëlisch onroerend goed en het Israëlische erfenisproces, de verschillende onvermijdelijke obstakels die tijdens het proces worden ondervonden aanzienlijk verlichten.
