De Europese Unie
De Europese Unie (EU) is een supranationale en intergouvernementele unie van 27 staten. Het werd opgericht in 1992 door het Verdrag van Maastricht. De EU is de 5e fase (momenteel in de fase van de economische en monetaire unie) van een continu en open proces van economische integratie. Beschouwd als een enkele entiteit, heeft de Europese Unie de grootste economie ter wereld; het is deze eeuw tot nu toe met ongeveer 2,8% per jaar gegroeid. In 2006 werden naar schatting 3,5 miljoen banen gecreëerd in het eurogebied.
Multinationale bedrijven
Multinationale ondernemingen worden gezien als staatloze organisaties die het globaliseringsproces versterken en leiden tot de opkomst van een meer universele bedrijfscultuur (wat in het voordeel van de EU kan zijn). Multinationals stijgen uit boven de tradities van een bepaalde natiestaat en zijn cultuur. Dit zou de nationale identiteit van multinationals in feite onbruikbaar maken, aangezien ze als staatloos worden beschouwd. Wanneer het in Europa actief is, wordt het ondanks zijn oorsprong beschouwd als een Eurocompany. Multinationale ondernemingen worden gezien als netwerken tussen organisaties die de overdracht van kennis en best practices over nationale en functionele grenzen heen mogelijk maken. Aangenomen wordt dat in multinationals functionele structuren worden omgevormd tot netwerkrelaties die minder gecentraliseerd zijn en niet eenvoudig vanuit het hoofdkantoor worden gecoördineerd. Ze zouden ook veranderingen in de externe omgeving (dwz de markt) veroorzaken.
Ondanks veel kritiek op multinationals hebben zij de afgelopen 15 jaar een ongekende bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van Oost-Europa. Ze boden kansen aan jongeren, verbeterden de arbeidsomstandigheden, redden gemeenschappen van de armoede, rehabiliteerden corrupte banksystemen en zetten een modern telecommunicatienetwerk op. Hun export heeft de economische groei gestimuleerd; hun aanwezigheid heeft het maatschappelijk middenveld gestimuleerd. De impact is niet altijd positief geweest, maar hun kracht en dynamiek kunnen, mits goed benut, ook elders armoede helpen overwinnen.
De eurozone
Het eurogebied is de subset van lidstaten van de Europese Unie die de euro hebben ingevoerd, waardoor een monetaire unie is ontstaan. Het monetaire beleid wordt gecontroleerd door de Europese Centrale Bank. De introductie van één enkele munteenheid in een bepaalde regio heeft meestal zowel economische voordelen als economische kosten. Een gemeenschappelijke munt elimineert de mogelijkheid om prijzen tussen verschillende economische regio’s aan te passen door veranderingen in de wisselkoers. Voorheen konden landen prijzen aanpassen om eventuele economische schokken op te vangen. Het vrije verkeer van werknemers is echter ingevoerd, zodat mensen kunnen verhuizen van verschillende delen van een regio die lijdt onder een economische neergang naar een regio die meer de voorkeur heeft. Bovendien verlaagt één enkele valuta de transactiekosten van het kopen en verkopen van goederen omdat er geen valutawissel nodig is. Multinationals (of een Eurocompany trouwens, wat in wezen een Europese multinational is), die in verschillende valuta’s opereren, zouden een aanzienlijke daling van de kosten van het beheer van inkomsten zien en de overheadkosten zouden aanzienlijk worden verminderd. Valutarisico’s en de kosten van het dubbelzinnig maken van deze risico’s worden ook beschouwd als een grote kostenpost voor multinationale ondernemingen; dit wordt geëlimineerd bij het aannemen van een gemeenschappelijke munt. Ten slotte kan de Europese Centrale Bank zich concentreren op haar primaire doelstellingen; prijzen controleren en inflatie reguleren, waarbij de centrale bank over het algemeen geen politieke invloed heeft.
