Vaak…en in veel gevallen zijn “point-and-click e-contracten” het equivalent van pen-en-papier-overeenkomsten. De komst van “Cyber Monday” heeft ertoe geleid dat vakantieshoppers massaal naar hun pc’s zijn gestroomd in de hoop – oh ja, het is legaal – voordelige koopkracht te verwerven via internet.
Het nieuwste fenomeen, gelanceerd op de hielen van “Black Friday”, wordt onderschreven en ondersteund door handelaren, verkopers en de media. In de turbulente huidige moeilijke economische tijden zie ik dit als een extra last voor de consument in het algemeen. “Diamanten zijn een vrouw’s beste vriend!” Tv-commercials exploderen deze elektronisch met wraak. “Mannen, alsjeblieft … ze vertellen ons dat we niet scoren met de dames, je wederhelft, of een seksuele ontmoeting / ervaring als je haar geen nieuw latent diamanten item voor Kerstmis koopt. De Car Hucksters gebruiken identiek proza met beide geslachten. Als ik het me goed herinner, waren kinderen het doelwit van kerstcadeaus, terwijl volwassenen op de tweede plaats kwamen. De meeste kinderen, tenminste degene die ik kende, hadden nergens geld voor…de minste van de cadeaus. veel volwassenen hadden er ook geen.
Maar we worden nog steeds gebombardeerd – van alle kanten – om te kopen, kopen en kopen… zonder geld om iets te kopen…
Online koopkracht is de andere kant van het spreekwoordelijke marketingapparaat. De “caveat emptor” is “klik-op-overeenkomsten”. Deze elektronische praktijk wordt ook wel een “krimpverpakkingsovereenkomst” genoemd. Dit type contractuele overeenkomst verwijst naar de voorwaarden uitgedrukt in een doos waarin de goederen zijn verpakt. “Shrink-wrap” is een term die de plastic omhulling op een productverpakking beschrijft, die de goederen binnenin verzegelt. Wat er gebeurt, is dat de partij die de verpakte goederen opent, te horen krijgt dat ze akkoord gaan met de voorwaarden om te behouden wat er in de doos zit. Wanneer een koper een softwarepakket opent, stemt hij ermee in zich te houden aan de voorwaarden van de “beperkte licentieovereenkomst”.
Veel technologieën maken het mogelijk om elektronische documenten te ondertekenen. Deze omvatten digitale handtekeningen. Veel staten hebben wetten met betrekking tot elektronische handtekeningen. Het probleem is dat de staatswetten inzake elektronische handtekeningen niet uniform zijn. De National Conference of Commissioners on Uniform State Laws en het American Law Institute hebben in 1999 de Uniform Electronics Act (UETA) aangenomen. Deze wet is gedeeltelijk door meer dan veertig staten overgenomen. Als een koper er niet in slaagt bezwaar te maken tegen de voorwaarden in een in krimpfolie verpakt softwarepakket, kan dit betekenen dat hij de voorwaarden aanvaardt – “het is aan jou… jij hebt het geopend, jij bewaart het” – door gedrag. Deze aansprakelijkheid is gehandhaafd en afdwingbaar, volgens artikel 2 van de Uniform Commercial Code (UCC), bepaalt de wet inzake verkoopcontracten dat elk contract voor de verkoop van goederen “op elke manier kan worden aangegaan die voldoende is om aan te tonen (de overeenkomst van/ op aangeboden voorwaarden) overeenkomst, inclusief gedrag van beide partijen dat het bestaan van een gespecificeerd contract erkent.”
Ontvangers, verkopers, handelaren en/of verkopers die zaken doen via internet, kunnen zichzelf beschermen tegen contractuele geschillen en wettelijke aansprakelijkheid door aanbiedingen te maken die duidelijk de voorwaarden vermelden die van toepassing zijn op hun transacties. Als aanbiedingen worden geaccepteerd, moeten belangrijke voorwaarden altijd (of niet) zichtbaar en gemakkelijk zichtbaar zijn voor online shoppers.
Op vrijwel elk rechtsgebied heeft het gebruik van internet om zaken te doen nieuwe juridische kwesties opgeworpen – of, vaker, nieuwe wendingen op oude kwesties. Wat de jurisdicties betreft, dit is zeker waar, en wordt geciteerd in The Fundamentals of Business Law, geschreven door Roger Leroy Miller en Gaylord A. Jentz. “De rechtbank komt tot enige overeenstemming over handelszaken voor de rechtbanken die niet echt passen in de categorieën en regels die door de jurisprudentie zijn ontwikkeld.” Dit punt is de handelsclausule in en van de Interstate Commerce Regulations, “Pro Tempore” (voorlopig).
Een “elektronisch contract” is een contract dat elektronisch tot stand komt. “Elektronisch geld” is vooruitbetaald geld dat is opgeslagen op een computer of op een kaart (zoals een smartcard of kaart met opgeslagen waarde – een cadeaubon). Een “bestemmingscontract” is een contract voor de verkoop van goederen waarbij de verkoper verplicht of bevoegd is om de goederen per vervoerder te verzenden en naar een bepaalde bestemming te brengen. De verkoper neemt de verantwoordelijkheid op zich voor elk verlies van of schade aan de goederen totdat ze zijn overgedragen aan de bestemming die in het contract is gespecificeerd – onder auspiciën van het ondernemingsrecht in de online wereld van webcontracten en jurisdictie.
Als een partij (een of meer personen of entiteiten) contractuele moeilijkheden of geschillen ondervindt, zijn er wettelijke maatregelen beschikbaar om een geschil te starten. Elke persoon die partij is bij een rechtszaak heeft de mogelijkheid om zijn zaak te bepleiten voor een rechtbank en vervolgens voor een hof van beroep, als hij verliest (voor ten minste één graad van hof van beroep), zoals voorzien in de wetten op het ondernemingsrecht. Daarnaast een verklaring waarin de feiten worden aangevoerd die de rechtbank nodig heeft om rechtsmacht te aanvaarden – een korte samenvatting van de feiten die nodig zijn om aan te tonen dat de eiser recht heeft op een rechtsmiddel, en een verklaring van het rechtsmiddel dat door de eiser wordt gezocht. In de meeste gevallen zal de verweerder of de advocaat van de verdediging een “Expost Facto”-motie indienen (een verjaringstermijn of schrappingsmotie). Maar de klacht en/of het argument blijft – “Resipsa Loquitur” (de feiten spreken voor zich).
Samen worden de klacht en reactie (en tegenvordering en reactie) samen de pleidooien genoemd. De pleidooien informeren elk van de partijen over de vorderingen van de ander en specificeren de kwesties of vragen die in de zaak ter discussie staan.
Dus als je naar de pc rent om die nieuwe stereo, tv, camera, mobiele telefoon, Kindle, Mitsubishi SUV, laptop of jarretellegordel te bestellen… onthoud – “Koop pas op!”
Je zou voor de rechtbank kunnen komen – en nog steeds zonder geld.
Tot de volgende keer.
